Laat er geen twijfel over bestaan: dit is geen vanity project van Pitsiokos, maar een sessie van drie gelijkwaardige improvisatoren die geen duimbreed toegeven. De Stomiidae in de titel verwijst naar een familie van lelijke diepwatervissen, zoals er ook eentje op de hoes afgebeeld staat. Meteen wordt duidelijk dat de relatie met de muziek er geen is van ironie, want wat je te horen krijgt is al even ongedurig en agressief als het gedrag dat je van zo’n killer verwacht. De combinatie van cello, altsax en gitaar is iets waar je veel kanten mee uit kan, en dat is ook wat hier gebeurt, met een soms bloeddorstige goesting. [...]
